DE GESCHIEDENIS VAN DE WETENSCHAP VANDAAG (*)
Allen G. DEBUS
Universiteit van Chicago
Abstract
De auteur beoordeelt de verschillende trends op het gebied van de geschiedschrijving van de wetenschap vandaag. Het standpunt van George Sarton was gebaseerd op het verwerpen van de zogenaamde pseudowetenschappen, terwijl hij geloofde in de hiërarchie van de wetenschappen en de drang om een lange chronologische periode te bestrijken. Het post-Sarton-tijdperk, dat wil zeggen de jaren vijftig en zestig, wordt daarentegen gekenmerkt door gespecialiseerde monografieën, een plaats die wordt toegekend aan de zogenaamde pseudowetenschappen en de studie van de relatie tussen wetenschap en samenleving.
Overzicht
De auteur bespreekt de verschillende trends die vandaag de dag zichtbaar zijn in de geschiedschrijving van de wetenschap. George Sarton verwierp wat hij pseudowetenschappen noemde en geloofde in een hiërarchie in de wetenschappen, terwijl hij de noodzaak verdedigde om een lange chronologische ruimte te bestrijken. Integendeel, de post-Sartonische periode – dat wil zeggen de jaren vijftig en zestig – is rijk aan gespecialiseerde monografieën, geeft plaats aan ‘pseudowetenschappen’ en bestudeert de relaties tussen wetenschap en samenleving.
Samenvatting
Van auteur onderzoek naar verschillende trekkingen in de hedendaagse wetenschapsgeschiedenis. Het standpunt van George Sarton was gebaseerd op het feit dat de pseudo-wetenschappen, en het geloof in de hiërarchie van de wetenschappen, van lange chronologische perioden werden behandeld. Het post-Sartontijdperk (de vijftiger en zestiger jaren) wordt veroorzaakt door gespecialiseerde monografieën, het toelaten van de synthetische pseudo-wetenschappen, en de studie van de betrekkingen tussen wetenschap en maatschappij.
In oktober 1934 kwam in Portugal het Derde Internationale Congres voor de Geschiedenis van de Wetenschappen bijeen. De recente gebeurtenissen hadden veel zorgen veroorzaakt en George Sarton, voorzitter van het congres, verwees ernaar tijdens de openingszitting die in Porto werd gehouden.
Op een moment waarop de vrijheid van denken wordt onderdrukt en de meest heilige rechten van de mens in veel beschaafde landen in gevaar worden gebracht, is het belangrijker dan ooit dat onze studies worden verdedigd en gepropageerd. Staat u mij toe u kort in herinnering te brengen... wat deze studies tot doel hebben.
Bovenal om de historische feiten met betrekking tot de ontwikkeling van de wetenschappen – van alle wetenschappen – zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen positief wetenschappen in alle perioden en over de hele wereld – en dit in dezelfde geest te doen als andere wetenschappelijke onderzoekers, dat wil zeggen zonder voorbehoud of zonder enig ander verlangen dan het vaststellen van de waarheid. Ten slotte, zodra de feiten voldoende bekend zijn, een zo perfect mogelijke en onpartijdige synthese voorbereiden. Het is duidelijk dat analyse en synthese elkaar beurtelings moeten opvolgen, zodat we ons kennisniveau geleidelijk kunnen verhogen zonder het zicht te verliezen de samenhang en eenheid van de wetenschappen en hun geschiedenis.
Dit onderzoek is immens, maar we hoeven niet te denken dat we het tot het einde zullen moeten doorvoeren (Godzijdank zullen we nooit het einde bereiken) om te weten dat het kostbaarste erfgoed van de mensheid – de wetenschappen en de kunsten – de vrucht van de inspanningen van geniale mannen uit alle landen, van alle rassen en van verschillende religies. Wat de intellectuele glorie van een natie of ras ook mag zijn, deze glorie is slechts een klein deel van de gemeenschappelijke glorie van de hele mensheid – en zou nooit volledig gerealiseerd kunnen zijn zonder de gezamenlijke inspanningen van andere mensen.
…..
Helaas zijn we op dit moment in veel beschaafde landen getuige van doelbewuste pogingen om de geschiedenis te vervalsen en deze niet te gebruiken als instrument voor morele opvoeding en emancipatie, maar als instrument voor politieke actie en slavernij. Deze vervalsing van de waarheid is zeer ernstig… en maakt onze eigen inspanningen noodzakelijker dan ooit.
De bijeenkomst in Portugal was snel geregeld. Het was oorspronkelijk gepland voor Berlijn, maar er waren moeilijkheden ondervonden. Er zou inderdaad geen Duitse vertegenwoordiger op het congres zijn. De sessies hier vonden plaats in Porto, Coimbra en Lissabon. Maar afgezien van hun duidelijke bezorgdheid over een situatie in de wereld die leek te verslechteren, ben ik er zeker van dat Sarton en zijn collega's zeer tevreden waren met de uitkomst van het congres. De gepresenteerde artikelen legden de nadruk op de wetenschap en geneeskunde van Portugal en de meeste gingen over onderwerpen uit de Middeleeuwen, de grote periode van ontdekking en de wetenschappelijke revolutie. Chronologisch gezien waren dit een halve eeuw geleden de belangrijkste onderzoeksgebieden.
In 1934 waren er heel weinig wetenschapshistorici in de wereld. Het programma in Portugal telt eenendertig papieren en de registraties vermelden achtentachtig personen. In dit cijfer zijn ook de vrouwen en een aantal geleerden opgenomen die niet aanwezig konden zijn. Het feit dat deze mensen elkaar konden ontmoeten en samenwerken, was ongetwijfeld voor een groot deel te danken aan de inspanningen van George Sarton. Zelden is er zo’n toegewijde wetenschapper geweest, iemand die zo vastbesloten was een vakgebied te ontwikkelen. Sarton (1884-1956) had rond de eeuwwisseling een opleiding genoten.
Dit was een tijd van gisting waarin auteurs als Cantor, Heiberg, Heath, Tannery, Sudhoff en Duhem hun baanbrekende studies op dit gebied voorbereidden. Sarton hoorde en bestudeerde hun werken al vroeg in zijn leven. Als Belg behaalde hij zijn B. Sc. in 1906 en zijn Sc D. in 1911 aan de Universiteit van Gent. Het grootste deel van zijn carrière zou hij echter in de Verenigde Staten van Amerika doorbrengen, aangezien hij tijdens de eerste keer zijn thuisland verliet. Wereldoorlog.
(*) Conferentie gehouden in Brussel op 12 november 1985 tijdens de openingszitting van de Derde Cyclus Geschiedenis van Wetenschap en Technologie - Derde Cyclus Geschiedenis van de Wetenschappen en de Techniek. Deze tekst is gebaseerd op twee eerdere mededelingen, “De geschiedenis van de wetenschap: professionalisering en verdeeldheid” en “De geschiedenis van de wetenschap vandaag”, gegeven in Portugal in 1984 [[III Internationaal Congres voor de Geschiedenis van de Wetenschap. Gehouden in Portugal van 30 september tot 6 oktober 1934, onder de hoge bescherming van HE, de president van de Portugese Republiek. Proceedings, conferenties en communicatie. Lissabon, 1936: 9-10. ]]