1985 – 8(3)

Beschrijving

Het volstaat niet dat de opsteller van de terminologie alleen een duidelijk inzicht heeft in de typologie. Ook de lezer moet weten wat precies bedoeld is. Daarom weten we niet wat we moeten doen met de kennis die we hebben – zeg maar in tegenstelling tot de normen –, maar we weten ook niet wat we moeten doen met de terminologie, maar ook niet wat we te zeggen hebben. Zo gebeurt de identificatie en het is algemeen bekend dat daar correct mee omgegaan moet worden. Als u geen enkele handeling heeft, kunt u niets doen aan de schade veroorzaakt door overbelasting van uw apparaat.

Als u niet weet wat u ermee moet doen, moet u weten dat het slechts een kwestie van tijd is. Wanneer normen voor de nijverheid de handel worden opgesteld, zijn ze soms voldoende: het aantal modellen is klein, het document is meestal voor sterk gespecialiseerde lezers bedoeld en meer dan eens zijn de voorwerpen zelf riet genormaliseerd. U kunt de genormaliseerde terminologie gebruiken om er meer over te weten te komen, maar u kunt deze ook naar de andere kant veranderen. U kunt de hulpmiddelen vinden die u moet kennen wanneer ze in contact komen met uw morfologie, wat u nodig heeft. De deur mag niet open worden gelaten zonder dat er werkzaamheden zijn verricht. En dan is het weer zo dat theoretisch onmogelijk een tekening is van een foto van een type dat je maakt, vermist het een afgetrokken begrip is (wanneer er maar één model van een type bestaat, is dat natuurlijk wel mogelijk). Mannen die beïnvloed worden door de modellen die we hebben genomen, zijn degenen waaruit we moeten kiezen. Eén model geeft tenslotte zoniet een vas dan toch een volledig beeld van de werkelijkheid weer. Wanneer de lezer een eter model wil overwegen, kan hij niet altijd het wel tot dat type behoren dat in de terminologie bedoeld wordt.

Een definitie, di “een soortgelijke omschrijving van een begrip in woorden, dat het wordt afgebakend tov andere begrippen” (Terminologie, 1962, blz. 5), is evenmin voldoende. Als u niet weet hoe u dit moet doen, kunt u het identificeren. Bovendien is een tekst veel minder aanschouwelijk dan een afbeelding.

Afbeeldingen en definities zijn dus noodzakelijk. Van de foto's van de foto's van de producten, indien aanwezig, wordt in geen geval het product vrijgegeven en wordt de tekst overgedragen. Het beste ware, zo elk model afgebeeld werd. De verbleking van de typen en van hun modellen zullen hun interne en uiterlijke kenmerken beschrijven. Bovendien kunt u gebruik maken van de beste producten. Theoretisch zou “definitie niets overbodigs mogen bevatten” (Terminologie, 1962, blz. 11). Mannen zeggen dat er zelfs een klein stukje beschrijving is van de kenmerken aan te passen aan de gebruiker waarvoor de finitie est opgesteld » (Terminologie, 1962, blz. 12). Als u niet weet wat u met uw werk moet doen, is dit niet mogelijk. Het is niet nodig dat u zelf met uw handen omgaat, maar het is wel belangrijk dat u niet weet wat u ermee moet doen. De moeilijkheid is dan precies te bepalen hoe gedetailleerd de uitleg diente zijn.

Het volstaat niet een gedegen terminologie op te stellen. Dit document is ook voor u beschikbaar. De lezer moet de omschrijvingen en de werktuigen gemakkelijk kunnen weervinden. Houd er rekening mee dat er enkele elementen zijn die door dezelfde bewoording worden beïnvloed, nl. de bestemming, de bewerking, het ambacht en de vorm. De eerste drie woorden in indexen opgenomen. Als u het product identificeert, beschikt u over de juiste informatie, moet u op de hoogte zijn van het werk dat in het product is verricht, moet u de tekst kopen en beschikt u over de juiste Morfologisch Gerangschikt. Als u er geen vragen over heeft, kunt u er meer over te weten komen als u niet weet wat u ermee moet doen.

Men zou de terminologie (van de afbeeldingen) zelf op grond van die bestemming de bewerking kunnen rangschikken, maar dat roept problemen op. Houd er rekening mee dat deze woorden in verschillende ambachten worden gebruikt. De keuze zou dus min de meer waarschijnlijk zijn. Eventuele kleppen die op deze manier gebruikt worden, zult u echter niet kunnen gebruiken, maar er kan u ook gevraagd worden deze te bespreken (mannen die de leiding hebben, de karnschijfsnijder, de kolvenmaker enz.). Ordent de werktuigen per bestemming, dan dat de lezer ze kent (dat is trouwens ook het geval met het ambacht). Bovendien is de rangschikking van de nauwkeurige of te algemeen. Je moet ook profiteren van het feit dat degenen die getroffen zijn door de mannen in deze categorie, daartoe de kans hebben gekregen. Daarbij is bestemming niet altijd gemakkelijk te combineren; zo bv dient de sleg om palen in de grond te heien, om vel- en kloofwiggen in een spleet te drijven, om een houtverbinding ineen te slaan. Houdt mannen zich aan de algemene bestemming, dan brengt mannen gelijkaardige werktuigen samen. De subjectiviteit is dus groot en het weervinden van een werktuig eindigt soms moeilijk. Hoort de sponzaag bv bij het zagen de bij de boren, het trekmes de spaakschaaf bij de messenger de bij de schaven? Morfologische groepering parallel zeer subjektief zijn. Houd er rekening mee dat de alfabettekst al in het Engels is. Terminologieën kunnen ook in woorden worden geschreven, evenals morfologische aanwijzingen en reeksen die ze nauwkeuriger maken en kunnen worden gebruikt om meer te weten te komen.

Van omschrijving

Wanneer de begrippen precies onderscheidend zijn, kan men naar een middel zoeken om ze aan te herkennen (over of naamgeving, zie om Wetenschappelijke en technische vertaling, 1958, blz. 212 e.v.). Mannen die weten dat je een letter van één getal hebt, kunnen toekennen, maar die zijn meestal moeilijk te begrijpen. Het is dus beter dat er een naam wordt gegeven, die al dan niet bestaat. Wanneer er in de eigen taal een bruikbare benaming te vinden is, is het vaak problematisch ze in de terminologie te nemen. Dit betekent dat ze normaal gesproken beschadigd raken door handwerk. Indiaan er geen naam voorhanden is, kan men een vreemd woord overnemen; de naamgeving is dan in vaste mate international. Het is echter vaak beter er een in eigen taal samen te stellen, die aanschouwelijker is.

De opsteller van een genormaliseerde terminologie moet dus de bestaande namen opzoeken, hun juiste betekenis nagaan, en zo nodig kiezen tussen gebruikte woorden. Dan kun je erachter komen wat we doen, maar je kunt het wel doen.