1986 – 9(2)

KOMETENGESCHIEDENIS VAN ARISTOTELES TOT HALLEY

Roger-A. BLONDEAU
Belgisch Komitee voor de Geschiedenis der Wetenschappen

Samenvatting

Nadat de auteur de terminologie van Pythagoras en Aristoteles inzake kometen en de oudste oorsprong van deze hemellichamen door Plinius heeft verklaard, handelt hij over de kometen in het volksgeloof en hoe zij de massa terreuriseerden.

Dan zien we hoe de stelling van Aristoteles in het gedrang wordt gebracht door Grosseteste, Peurbach, Regiomontanus en Tyche Brahe en water german in verband met kometen in de Renaissance en in de 17e eeuw werd gepubliceerd. Maar in die tijd kwam ook de discussie over de kometenbanen, tot slot Newton een methode uitwerkte om uit enkele positiebepalingen hun precieze baan te berekenen en Edmund Halley onsterfelijkheid verwierf door de komeet van 1758-1759 te verklaren.

Overzicht

Nadat hij zich het standpunt van Pythagoras en Aristoteles over kometen en hun classificatie door Plinius heeft herinnerd, analyseert de auteur populaire overtuigingen en de terreur die kometen onder de massa veroorzaakten, presenteert hij vervolgens de meningen van Grosseteste, Peurbach, Regiomontanus en Tycho Brahe en bespreekt hij wat er is gepubliceerd. over dit onderwerp tijdens de Renaissance en de 17e eeuw. Het traject van kometen stond nog ter discussie toen Newton een methode ontwikkelde die het mogelijk maakte hun route nauwkeurig te berekenen en toen Halley de passage van de komeet van 1758-1759 voorspelde, wat de onsterfelijkheid ervan garandeerde.

Abstract

Na de opvattingen van Pythagoras en Aristoteles over kometen in herinnering te hebben gebracht, evenals hun classificatie door Plinius, analyseert de auteur het populaire geloof en de terreur die door kometen onder de massa wordt veroorzaakt. Verder legt hij de meningen van Grosseteste, Peurbach, Regiomontanus en Tycho Brahe bloot. Ook vermeldt hij wat er tijdens de Renaissance en de 17e eeuw over dit onderwerp is gepubliceerd. Terwijl astronomen nog steeds de baan van kometen bespraken, stelde Newton een methode voor die het mogelijk maakte hun routes nauwkeurig te berekenen, en Halley voorzag de passage van de komeet van 1758-1759, wat zijn onsterfelijkheid garandeerde.

Op dit moment willen we weten wat we van Halley kunnen verwachten, maar het is altijd zo dat we ons op 9 februari 1986 in de beste positie bevinden. Het tweede deel van de terugreis komt doordat dit niet het geval is.

Sedert een hele tijd wist dat deze positieve bezoeker inderdaad op komst was, want de astronomen Jewitt en Danielson hebben riet op 16 oktober 1982, met de 5 meter Hale-reflector op Palomar Mountain (Californië), een teken van aantocht gezien.

In dit ruimtetijdvak werd onmiddellijk het plan opgevat dit nog altijd mysterieus hemellichaam met interplanetaire apparaten om te gaan, in een poging om wat onzekerheden in de koningin te trekken.

Vandaag is het gedateerd op 2 juli 1985 door Europese ruimtesonde Giotto zette de Ariane-1 draagraket op het hoofd van Halley zichtbaar.

In de nacht van 13 op 14 maart 1986 is het zover Giotto, of komeet tot op minder dan duizend kilometer genaderd en heeft heel wat gegevens kunnen doorsturen in verband met de aard en de samenstelling van deze lichtgewichten onder de hemellichamen.

Door mening van Aristoteles

Van de priesters van Mesopotamië in Egypte begint de lange termijn met het begin van de waarneming van de aarde, het net van planeten en zelfs de hemellichamen in Pythagoras is in Egypte gecreëerd.

Maar Aristoteles, van het dominante natuurfilosoof van de Oudheid, hield er een andere mening op na. Dit waren echter enkele van de ideeën die door Eudoxus van Knidos naar voren werden gebracht, en bij de uitvoering ervan werd rekening gehouden met enkele van de meest geconcentreerde ideeën.

Aristoteles de structuur van deze structuur is ook uitgebreid en uitgebreid, had niet minder dan 55 kristallen bolschillen nodig, die allemaal in elkaar draaiden, met de zware onbeweeglijke aarde in het midden, om alles gesmeerd te laten lopen. De grondidee van dit systeem zou tot in de 17e eeuw duurzaam blijven, door het systeem van Ptolemaeus met zijn vele cirkels en epicykels!