1986 – 9(2)

Edmund Halley wordt onssterfelijk

Nu de grootmeester de methode had aangegeven, was het eigenlijk niet zo moeilijk meer om die uit te werken. Maar het is allemaal goed als het om de handen van Newton geloofde gaat. En zo was het ook met Edmund Halley, die stierf in 1337, in 1472 en in de 16e en 17e eeuw. Zo zei hij dat de komeet die hij in 1682 had geobserveerd – en waarvan ook positiebepalingen waren gebeurd op de terreswachten van Parijs en Greenwich, verrassend door Jean Picard en John Flamsteed – over gegevens vergelijkbaarstemde met deze die wargenomen werd door Kepler en Longomontanus in 1607 en met deze geoobserveerd door Apianus te Ingolstadt in 1531.

Hier zijn de namen van deze elementen:

Als

Ω lengte is van de klimmende knoop;

i de helling op het vlak van de ecliptica (helling);

ω de richting van de grote as;

q van korte afstand tot zon,

Het duurde 76 jaar. Het is mogelijk om meer te weten te komen over de deur van Halley waar de grotere planeet zich bevindt. Daaruit bleek dat de halve grote 18 maal groter was dan deze van de aardbaan. Deze komeet naderde de zon dichter dan Venus en verwijderde zich verder dan Neptunus (toen nog de meest zonneverwijderde planeet van onsstelsel).

Deze vergelijkende studie van de kometen, aangevangen in 1695, werd door Halley gepubliceerd in 1705, in een verwerking voltooid Een samenvatting van de astronomie van kometen, we wisten niet wat je zei in 1682 en je werd vermoord in 1757 of 1758. Het werd ook gepubliceerd in 1749 en werd gepubliceerd in 1749.

Halley is nog niet de juiste persoon om op te stemmen. Hij stierf, als directeur van het observatorium van Greenwich, op 25 januari 1742. Vanaf 1757 werden in alle observatoria en door veel amateurs naar de komeet gekeken. Maar 1758 liep tien einde en menigeen ging riet twijfelen aan de juistheid van de voorspelling, toen op 25 december, terwijl anderen kerstmis vierden, de boer-amateur-astronoom John Palitzch, uit de omgeving van Dresden, inderdaad de komeet terugzag sterven Halley 53 jaar vroeger al gehad. Deze ster, die eerst de naam Halley zou dragen, kwam op 13 maart 1759 in haar perihelium. Ze was terug op de appel in 1835 en 1910, en nu in 1985-1986 was zij er weer!

Edmund Halley ontvangt de astronomische prestaties van de diensten die worden geleverd door uw acties op het gebied van communicatie – wat betekent dat het milieu de beste manier is om met het probleem om te gaan. Tegelijkertijd werd tevens het overtuigende argument geleverd voor de zwaartekrachttheorie van Newton, die op het uitgestrekte land onder de anhangers van de kosmologische theorie van Descartes niet altijd werd uitgesloten of bestreden, terwijl daardoor ook grotendeels een einde werd gebaard aan een nog uit de Oudheid voortlevenangs t.

Bijzonderste geraadpleegde werken

F. Bodifée & M. Gyssens, 1985 – Halley 1986. Hove.

F. Boefer, 1873. – Geschiedenis van de astronomie vanaf het begin tot heden. Parijs.

F.Boquet, 1925. – Geschiedenis van de astronomie. Parijs.

N. Calder, 1982. – Van Komeet komt. Baarn.

JB Delambre, 1817. – Geschiedenis van de oude astronomie. Parijs.

JB Delambre, 1819. – Geschiedenis van de middeleeuwse astronomie. Parijs.

JB Delambre, 1821. – Geschiedenis van de moderne astronomie. Parijs.

C. Flammarion, 1925. – Populaire astronomie. Parijs.

J. Meeus, 1985. – De periodieke Komeet Halley en haar verschijning in 1985-1986, Hemelkalender, 83-100.

Th. Moreux, 1928. – De lucht en het universum. Parijs.

A. Pannekoek, 1951. – De groei van ons wereldbeeld. Amsterdam-Antwerpen.

A. Quetelet, 1864. – Geschiedenis van de wiskundige en natuurwetenschappen onder de Belgen. Brussel.

R. Taton, ea, 1957-58. – Algemene geschiedenis van de wetenschap, dln. ik en II. Parijs.