1986 – 9(1)suite

1.3 Het industrieel erfgoed is een toeristisch braakland

Daar waar in andere delen van Europa een industrieel toerisme bestaat, is dit in Vlaanderen nog steeds niet ingeburgerd. Bij ons bestaat er op dit vlak nog steeds de grootste leemte die men zich kan indenken. Als tweede geïndustrialiseerde land ter wereld, na Groot-Brittannië, heeft België nog een enorme rijkdom aan overblijfselen uit het industrieel verleden. Deze relikten liggen, in Vlaanderen, in bepaalde mate gekoncentreerd in gebieden waar weinig toerisme aanwezig is. Ze verkeren in verval of worden gesloopt. Nochtans bestaat er ook bij ons een toenemende interesse voor dit onderwerp.

1.4 Het toerisme helpt het industrieel erfgoed ontdekken

Industriële archeologie werd vroegere gedefinieerd als een studie die zich bezig hield met het onderzoek, het optekenen en het inventariseren (soms ook het behouden) van industriële monumenten. The International Commitee for the Conservation of the Industrial Heritage (TICCIH), heeft bij zijn oprichting in 1978 een preambulle opgesteld waarin getracht wordt een afbakening van het onderwerp industrieel erfgoed aan te duiden.

« De studie van het industrieel erfgoed heeft betrekking op die periode die in de evolutie van de mensheid gekarakteriseerd wordt de industrialisering. (…) De studie van het industrieel erfgoed dient zich vooral bezig te houden met de industriële maatschappij, als met de materiale overblijfselen van de industrialisatiebeweging, rekening houdend met de rol van mannen en vrouwen, met het verleden en met het heden »[[Ons industrieel erfgoed. Jaarboek Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie, dl 1, Gent, 1982, p. 28. ]].

De verspreiding van de term en de hieruitvolgende bewustwording van de waarde van het industrieel erfgoed bij grotere lagen van de bevolking kan op verschillende manieren gebeuren. In feite komt het erop aan de mensen met dit verleden te konfronteren. Inspelend op de drang van vele vakantiegangers om « iets » te bezichtigen, is het mogelijk, mits de nodige voorbereiding en presentatie, industriële relikten te tonen. Dit aanbod dat herinneringen en vragen oproept is essentieel voor de ontwikkeling van een identiteitsgevoel in een industriële samenleving.