Inhoudelijke verschillen der industriële archeologie
Je hebt al kennis van de internationale archeologie op het gebied van de industriële archeologie. Hierin wordt de discipline gedefiniëerd als een consistent wetenschappelijk werkterrein:
– datum van de materiële infrastructuur van de industriële periode waarin er het afgelopen jaar weinig prestaties zijn geleverd;
– vanaf:
– een totaliteit waardevolle qua onderwerp: of total vroegereindustriële maatschappij (gebouwen, machines, transport, distributie,…), m‧a‧w. van secundaire, tertiaire en zelfs geïndustrialiseerde primaire sectoren.
– het geheel van de artikelen is als volgt opgesomd: gerelateerde materialen (archieven en archieven), historische archieven (documenten, documenten, plannen, foto's, etc.) in de wereld overleveraging (we hebben geen archieven) zijn te vinden in meer of minder woorden.
in het licht van uw culturele materialen.
– het geheel van de methode klopt: vanaf IA is het historisch in Een archeologische methode voor inventarisatie combineert nieuwe interdisciplinaire samenwerking (historici, kunst-historici, archeologen, architekten, ingenieurs, geografen, sociologen,…).
– een totaliteit qua ananpak: studie en conservering dienen samen te gaan.
Oprichting van ICCIH
De volgende resultaten werden niet ondersteund door een internationale organisatie van ICCIH: Internationaal Comité voor het behoud van industrieel erfgoed.
De status van het voertuig is geldig voor 19 landen.
Kunst. 2 definieer het werkterrein van een nieuwe organisatie: “De term “industrieel erfgoed” zal omvatten: de materiële relikten (zoals landschappen, sites, gebouwen, technische uitrustingen en machines, producten en andere roerende en onroerende goederen) waardoor alle dokumenten dienaangaande, zowel mondelinge als geschreven bronnen, als het registerren van herinneringen van mannen en vrouwen die bij het industriële proces betrokken waren...” (officieuze vertaling).
Het document van ICCIH luidt (art. 3): “het fundamentele of international samenwerking op het vlak van behoud, inventory, registratie, wetenschappelijk onderzoek en prezentatie van ons industriëel erfgoed, enorme van opleiding en opvoeding in dit verband...” (officieuze verticaal).
Tot de eerste beheerraad werden door de aanwezige verklaard:
Voorzitter:Dr. Theodore Anton SANDE, VS (dd. vice-vorz. The National Trust for Historic Preservation)
Leden: Drs. Ph. M. BOSSCHER, Nederland (Vereniging tot Behoud van Monumenten van Bedrijf en Techniek; Marinemuseum Den Helder)
Prof. Dr. JR HARRIS, Groot-Brittanië (Departementshoofd Economische en Sociale Geschiedenis, Univ. Birmingham)
A. LINTERS, België (historicus, medew. Rijksdienst voor Monumenten- en Landschapszorg)
Dr. M. NISSER (Zweedse Vereniging voor Industriële Archeologie)
Prof. Dr. E. WÄCHTLER, DDR (ICOHTEC in Bergakademie Freiberg)
Prof. Dr. W. WEBER, DBR (Historisches Institut, Rühr-Universität, Bochum)
Afgesproken werd dat de volgende ICCIM-kongres in 1981 zal woorden vasthouden. Routebeschrijving voor uw organisatie:
Frankrijk, Oostenrijk, VS.