DE ONTWIKKELING VAN HET OUD INDUSTRIEEL ERFGOED EN DE FRANSE GEMEENSCHAP VAN BELGIË
Patrice DARTEVELLE
Administratief secretaris bij het Ministerie van de Franse Gemeenschap – Beheer van het Cultureel Erfgoed
Samenvatting
De Herwaardering van het Industrieel erfgoed en de France gemeenschap van België
Sedert de hervorming van de Belgische instellingen is het Ministerie van de France Gemeenschap belast met het behoud van het oud industrieel patrimonium in het eentalige Franse taalgebied van België.
Er wordt gezegd dat het landsbesluit van 28 juni 1976 op 7 augustus 1931 werd afgekondigd.
Sedert een tiental jaren werden vrij indirecte industriële landschappen gelegen. Het gaat om zeer gevarieerde industriële gebouwen en landschappen.
Het betreft meestal een rangschikking als landschap en niet als monument.
Over de groei hoeven we ons echter geen zorgen te maken, maar we weten niet wat we ermee moeten doen.
Het Ministerie steunt gelijke musea.
Artikel 59 bis § 2 van de Grondwet afgekondigd op 24 december 1970 [[Belgisch Staatsblad van 31 december 1980.]] kent aan de Gemeenschappen bevoegdheden op cultureel gebied toe en artikel 4 van de bijzondere wet inzake institutionele hervormingen van 8 augustus 1980 [[Belgisch Monitor van 15 augustus 1980. ]] definieert deze culturele zaken. De vierde omvat cultureel erfgoed, dat zowel archeologie in het algemeen als musea omvat. Wat vastgoederfgoed betreft, ligt het voorkeurshandelsmechanisme van de Dienst Cultureel Erfgoed in de classificatieprocedure, hetzij als monument, hetzij als site.
Dit wordt georganiseerd door de wet van 7 augustus 1931 betreffende het behoud van monumenten en landschappen [[Belgisch Staatsblad van 5 september 1931.]], gewijzigd door het decreet van 28 juni 1976 [[Belgisch Staatsblad van 10 september 1976. ] ]. De reikwijdte van dit decreet, en dus het actieterrein van de administratie die verantwoordelijk is voor de toepassing ervan, wordt in artikel 1 vastgelegd op de eentalige Franse regio van het land.
Artikel 3 van de wet van 7 augustus 1931 definieert de garantie die wordt geboden door de classificatie als monument: “ De eigenaar van een monument of monumentaal pand kan er geen definitieve verandering in aanbrengen waardoor het aanzien ervan wordt gewijzigd, tenzij hij hiervoor toestemming heeft gekregen bij koninklijk besluit genomen na overleg met de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen en het College van Burgemeesters en Schepenen ". In geval van classificatie als locatie bepaalt het classificatiebesluit, krachtens artikel 6 van dezelfde wet, de verboden werken. Dat kan hij echter niet beperken de vrijheid van de teler met betrekking tot plantages en gewassen ".
Binnen dit algemene kader kunnen we nu proberen de specifieke aspecten van de industriële archeologie en het behoud van het oude industriële erfgoed te situeren.
De gronden voor classificatie (artikel 1 voor monumenten, artikel 6 voor locaties) kunnen sinds het decreet van 1976 zowel betrekking hebben op historisch, esthetisch of wetenschappelijk belang als op maatschappelijk belang. Er zijn hier voldoende elementen om een gebouw of terrein te classificeren als onderdeel van industrieel erfgoed . In feite is de lijst met classificaties op dit gebied lang en gevarieerd.
Meestal is de uitgevoerde classificatie die van een site. Daar vinden we:
– terrils, zoals die van Sainte-Henriette, Saint-Louis en Saint-Joseph in Bergen (voormalige gemeente Jemappes) [[ Beschikking van 7 augustus 1976. ]],
– steengroeven, zoals die van Saint-Vincent in Zoniën [[Orde van 30 juni 1982. ]], Hubaut in Binche (voormalige gemeente Waudrez)[[Orde van 14 maart 1979. ]], Saint Remy in Rochefort [ [Besluit van 16 oktober 1975, met verlenging op 7 juli 1976.]], enz.,
– kalkovens, tegen die van de Leiestraat in Doornik [[ Beschikking van 17 april 1980. ]],
– stations zoals die van Binche [[Beschikking van 24 maart 1978.]],
_- de tunnel van Godarville naar Seneffe [[Besluit van 1 juni 1978.]],
– een roterende metalen brug die het oude kanaal van Charleroi naar Seneffe overspant [[Besluit van 7 november 1978.]].
