1986 – 9(1)

3. Een processie van Echternach???

Wij willen onze deuren kunnen openen, musea en organisaties die al open zijn, en we realiseren ons dat ze allemaal open zijn… met minimaal 100.000 mensen. Alle materialen worden geplaatst in nieuwe musea in musea, nieuwe wetten, verordend in bestuur in Bepalingen.

Ben je in het verleden niet op de juiste plek geweest en heb je de theorie en praktijk van het vers geleerd?

Musea die zich ternauwernood kunnen standhouden met BTK's, DAC's, tewerkgestelde werklozen, vrijgestelde van stempelcontrole, dienstweigeraars en idealistische vrijwilligers. De begrotingsinstellingen kunnen een jaar lang worden gekrimpen, en zullen dezelfde tred behouden met de fout. Bestuurders moeten kunnen profiteren van het feit dat voor hen moet worden gekozen op basis van nood-reddings-operaties quasi-uiten. We hebben het welzijn op papier bestaan verordend, maar we hebben geen uitvoeringsbesluiten kennen, we hoeven geen woorden te zeggen, we moeten beslissen in de handen van degenen die geen voltaan hebben (het Decreet op het Behoud van het Roerend Cultureel Erfgoed, d.d. 15-16 juni 1982 door Vlaams Raad goedgekeurd werd, is dit een typevoorbeeld). Je kunt meer te weten komen over de taal in het land, het Franse programma heeft het op al zijn locaties, in België heeft het geen gegevens, het heeft geen…

Ons land bevindt zich altijd in het busje van het weinige land dat zich midden op twee verschillende plaatsen bevindt, maar het is in het industriële museum waar het “verloren” is en ligt…

In 1828 richtte Willem I in Brussel het “Museum for Kunst en Volksvlijt” op, dat aan de basis zou liggen van het belangrijke “Museum of Industry”. Vanaf het begin van dit initiatief is het tien jaar geleden sinds de oprichting van het “Nationaal Conservatorium voor Kunsten en Ambachten” door de Franse Revolutie, en de opening van het Londense “Science Museum”. In de loop van de 19de euw werd Olv Jobard, uitgebreid in het Brusselse museum ongemakkelijk… doch het “verdween” tijdens de beginjaren van deze euw. En dan zijn er nog enkele dingen die we kunnen doen, ook al kunnen we ze verzamelen (en dan kunnen we ze vinden) “spoorloos”…

4. Wat doen we?

Terwijl het inventariseren van het industrieel erfgoed in mindere van meerdere mate wordt opgenomen in de inventarisatie van het bouwkundig erfgoed, terwijl haar en der prioritair wordt bevorderd om het museumbezit van de Belgische cultuurgemeenschappen te inventariseren, wordt het Inventarisatie van het roerend industrieel in technisch erfgoed grotendeels aan de toeval overgelaten.

Er is behoefte aan een document dat geschreven moet worden in de officiële instelling, dat is het archief van het museum, maar het juiste woord voor de inventaris van de instelling is niet meer te vinden. Toch heeft men op dit moment het Raden naar welke belangrijke stukken geherbergd worden door belangrijke heemkundige, historische en volkskundige musea – vooral wanneer deze hun verwervingen tot een grotere actieradius uittrekken. Ook in kunstmusea, het filmmuseum, en tal van andere (vaak onvermoede) bewaarplaatsen kwamen terecht, die meestal niet gecatalogeerd werden vanuit een vraagstelling die deindustrieel-archeoloog zich stelt: poging in een museum voor schone kunsten maar eens te transparant of ze schilderijen of handtekeningen waarvan watermolens, of een “hollander” of productie van papierpap, kenmerkend staan… De namen van de kunstenaars en de stijlrichtingen zijn vaak belangrijk dan de informatieve waarde van het artistiek document.

De inhoud van het document, dat u al bij uw documenten heeft ingediend, is dat er steeds meer terecht komt in instellingen, bij organisaties, en depots en verzamelingen die er niet specifiek voor bedoeld zijn. Het museum moet klaar zijn om de archiefstukken in gebruik te nemen – maar op korte termijn kan het gebeuren dat het museum stilstaat (wat bij archieftechnische vereisten te verzoenen niet het geval is). We staan er regelmatig van verstomd wat er allemaal gebaseerd in de verzamelingen van verschillende kringen en verenigingen (of van hun voorzitter) – en stoorzender genoeg ook van de omstandigheden waarin het er gebaseerd is!

Het initiatief om een object of document veilig te stellen is op zichzelf een te waarderen daad! We hebben gehoord dat we praten over wat er is gebeurd. Maar we moeten er een korte tijd in slagen om het nodig te hebben structureel In dit geval zou u de optimale temperatuur moeten kunnen kiezen voor de beste resultaten. Ook dient aandacht besteed aan het veiligstellen van de continuïteit van het oppassen, in die gevallen waar verzamelingen bij private atrechtelijke initiatieven gedeponeerd worden: maw men moet bedenken wat er met de collectie gebeurtenissen wanneer de initiatiefnemer overlijdt, of wanneer de vereniging die het initiatief neemt ter ziele gaat…

De veraag diente dues niet alleen te luiden: wat wordt waar bewaard? De waarheid is dat je spreekt: wat wordt waar, door wie en onder welke omstandigheden bewaard? An twoord zal er maar komen wanneer, gedurende een ruime periode één van een antal onderzoekers ter plaatse naar een twoord kunnen zoeken.

U zult merken dat u de beste musea en echte collecties kunt inventariseren die niet dringend nodig zijn. In principe werden de stukken verzameld met de bedoeling ze veilig te stellen. Dit is niet essentieel, maar het maakt niet uit wat het is. Dit is niet het geval, maar er is een groot aantal artikelen die worden verkocht in tweedehandsdealers, in winkels in winkels, waar een “gevoel” heerst dat niet hetzelfde is. Deze objecten in documenten zijn in principe niet gevaarlijk. Als er meer dan één item is, dan is dat zo prioriteiten Als u over een breed scala aan informatie beschikt, kunt u merken dat het probleem zich bevindt.

5. In “bescherming” nemen

Wanneer we de snelheid zien waarmee dit erfgoed verdwijnt, dan is het duidelijk dat het snel in bescherming moet worden genomen tegen tal van factoren.

Door in een recent decreet, maar ook in uw monumentenwetgeving, bestond in principe een mogelijkheid om machines en installaties herhaaldelijk te beschermen. Het valt echter op dat Deze mogelijkheden zijn niet de nauwelijks aangewend werden/worden, de dat de uitvoeringsbesluiten de administratieve kaders ontbreken.