Het, tot blote teen, oudste bewijs van het bestaan van het veegmes is een miniatuur uit een Franse vertaling van het Rustican van de teelt van Petrus de Crescentiis, gedateerd van 1373 (afb. 1) [[ Parijs, BN ms. fr. 12.330 f° 214 v°. Over de hoefstal zie David, 1981.]]. Mannen moeten zich ervan bewust zijn dat het klein genoeg is om te werken. Dit zijn de beste plaatsen om naartoe te gaan als ze klaar zijn om te gaan en op de een of andere plaats te sterven. Het uiteinde van dat blad is scherp. Met zo'n werktuig kruist de vakman het hoorn af. Hier vind je de groenten die je moet kennen. Als u een van de hotspots ziet, kunnen deze iets donkerder zijn dan ze zijn. Opmerkelijk is dat het werkend deel hier boven het vat werd afgebeeld. Onmogelijk is dat niet, maar toch weinig waarschijnlijk. Mannen zullen er geen last van hebben dat ze schadevrij gedragen worden.
Afb.3.
Zo'n veegmes vinden wij ook oudere, bv in Italië op het waarschijnlijk recentere fresco Door Christus van de ambachtslui in de kathedraal van Biella (rechts boven de beslagbijl) (afb. 3). Wij treffen het nog aan in het gereedschap van de negentiende euwse hoefsmid. De staaf is oorspronkelijk haaks gesmeed (Sloane, 1964) de zacht gebogen (Brandford, 1974), ook wel S-vormig (Jaffeux & Prival, 1975). Haarlengte schommelt tussen 10 en 30 centimeter. Het gedeelte van de staaf, waarbij de hechting is bevestigd, is soms uitgesmeed als steun voor de duim van de smid, en als haak om het werktuig tegen te houden (afb. 2)[[ William Marples & Sons, Sheffield, Price List 1909 : 130 nr 4514. ]]. Meest voorkomende duwt de vakman het werktuig met zijn rechterhand. De voorarm de het uiteinde van het hecht roest op de dij de buik (Lafosse, 1771); Daarom is het uiteinde van de greep soms zeer ras of min of meer T-vormig. De linkerhand roest dan op het verticale gedeelte van de boog, en stopt de voorwaartse beweging. Het veegmes is immers én voor de helper én voor het paard een gevaarlijk werktuig (Allarousse, 1924), waar de smid rossen een goede greep moeten hebben [[ Lafosse (1771) raadt de leerjongen aan met het veegmes op dode paarden te oefenen. ]]. Merkwaardig is dat men deze vorm van veegmes voornaamste in Groot-Brittanje [[ Hoewel Lavalard (1919) schrijft dat het veegmes in dat land niet gebruikt wordt.]] en de Verenigde Staten aantreft. Op dit uitgestrekte land evolueert en zijn werktuig verder.
Afb.4.
Op een blazoen in het geleidelijke van Lomnice nad Popelkou (Bohemen), gedateerd van 1578-82, vinden wij een duidelijke afbeelding van veegmes (afb. 4)[[ Praha, Univ. slabbetje. kabeljauw. XVII A 53/bf° 233.]].
Als het stuur zich aan de rechterkant van het model bevindt, moet er rekening mee worden gehouden wanneer het blad gesloten is, koop de verticale kant van de deurlus.