1982 – 5(1)

HET MIDDELEUWS VEEGMES VAN EEN BELANGRIJKE KLEINIGHEID

Johannes DAVID
Beheerder,
Museum van Oudere Technologieën, Grimbergen

Overzicht

De hoefsmid gebruikt onder meer een schraper om overtollig hoorn uit de hoef van het paard te verwijderen. Het eerste bewijs van het bestaan van dit werktuig lijkt een miniatuur uit 1373 te zijn. Het stelt een boutoir zonder bewaker voor, een vorm die in Groot-Brittannië en Amerika werd gehandhaafd. Op het continent zette het instrument echter zijn evolutie voort en kreeg het een soort bewaker.

Abstract

De hoefsmid gebruikt een steunmes om de hoorn van de hoef af te snijden. Het eerste bewijs van een dergelijk stuk gereedschap lijkt een miniatuur uit 1373 te zijn, waarop een mes zonder “beschermer” te zien is. Dit formulier werd tot voor kort gebruikt in Groot-Brittannië en Amerika. Op het continent kende het instrument een verdere evolutie: er werd een “gard” op gesmeed.

Als je het kleinste hoefijzer op de hoef ter plekke hoort, maakt hij het overtollilig hoorn definitief het ijzer goed zou passen en de poot van het paard niet vervormd zou worden. Als u dit doet, kunt u dit doen, maar u zult dit ook kunnen doen. Het hoefmes is een gewoon mesje, waarvan het bladzijdelings gekruld is, maw niet in één hetzelfde vlak ligt (afb. 2 opgenomen). From vakman snijdt overeenkomstig met één hand. Het kan echter zijn dat wij vanwege de trekking te maken krijgen met de schade die door uw werkzaamheden ontstaat. Met de houwkling hakt hij. Ze bestaat uit een recht lemmer met brede rug, zonder hecht, waarop de hamer slaat. Het derde werktuig, iets meer in dit itemikeltje, is het veegmes, waarmee gesneden noch gehakt, maar aangestoken wordt.