1988 – 11(3/4)

F) ENKELE GEDACHTEN

Omdat de wateren van Bourbonne zeer energiek zijn, geloven we niet dat ze onverschillig zijn; en het vooroordeel is dat ze kwaad doen, terwijl ze geen goed doen. Dit is niet de mening van dokter Juvet, die beweert dat je daar zou baden, zoals in gewoon water; wat waar kan zijn.

Ik zorg ervoor dat ik de waargenomen effectiviteit van deze wateren niet betwist; maar over het algemeen zijn de wateren het laatste medicijnadvies dat tot het uiterste wordt gedreven. We vertrouwen meer op de reis dan op de genezing. Bij deze gelegenheid zal ik u vertellen dat een hypochondrische Engelsman sprak met dokter Mead, een geestige man en een beroemde dokter in zijn land. De dokter zei tegen hem: “Ik kan niets voor je doen, en de enige man die je kan helpen is ver weg – Waar is hij? – In Moskou.” De patiënt vertrekt naar Moskou; maar het werd voorafgegaan door een brief van dokter Mead. Toen hij in Moskou aankwam, kreeg hij te horen dat de man die hij zocht naar Rome was vertrokken. De patiënt vertrekt naar Rome, vanwaar ze hem naar Parijs sturen, vanwaar ze hem naar Wenen sturen, vanwaar ze hem sturen, ik weet niet waarheen, vanwaar ze hem naar Londen sturen waar hij genezen aankomt. De meest afgelegen wateren zijn het meest heilzaam, en de beste doktoren zijn degene naar wie we rennen en die we niet kunnen vinden.

Als de reis niet geneest, bereidt hij zich goed voor op de invloed van het water door beweging, verandering van lucht en klimaat, afleiding. Die van de wateren van Bourbonne is soms erg snel; soms is het ook langzaam en wordt het pas enkele maanden gevoeld nadat we de plaats hebben verlaten. Het is een hoop die blijft bestaan voor degenen die er niet door zijn afgelost. Ze zijn er trots op dat ze in de hoek van hun huis de gezondheid vinden waarvoor ze hier kwamen zoeken. Dat mannen zich gemakkelijk opleggen aan wat hen interesseert. De wateren van Bourbonne beginnen vaak met het vergroten van het ongemak; een patiënt verliest afwisselend de hoop op herstel en krijgt deze weer terug.

Ik vroeg waarom ze in Bourbonne geen stoombaden gebruikten. Er werd mij verteld dat je er duizelig van werd zonder enige verlichting. Maar vijftien tot twintig jaar geleden. Wie weet of de aard van de wateren vandaag de dag precies hetzelfde is? Als de dampen ook niet succesvol zouden zijn? Of de eerste pogingen goed waren gedaan? Niets is moeilijker dan een observatie, een ervaring waaruit we iets kunnen concluderen. We weten niet hoeveel tests nodig zijn om de algemeenheid en consistentie ervan vast te stellen. Het fenomeen dat zich op het ene moment afspeelt, vindt niet op het volgende moment plaats.

Hoezeer zou een verlicht man onder wiens leiding deze baden en de andere in het koninkrijk zouden staan, daar experimenten proberen. Puur kunstmatige baden worden gemaakt in navolging van de natuur. Hoeveel kunst en natuur gecombineerd niet zouden kunnen opleveren door de intermezzo van zouten vermengd met water en door de verscheidenheid aan planten die daar zouden rotten. Hoeveel verschillende kwaliteiten kunnen we aan slib geven? Maar de kunst zou alle eer van genezing aan de natuur moeten afstaan. Baden zouden bekritiseerd worden als men zou vermoeden dat de menselijke industrie er iets mee te maken had. Je zou denken dat je nooit een dokter zou verlaten die je wel zou hebben bij zijn deur, om er verderop eentje te gaan zoeken. 0 mannen. 0 raar ras.

Zoek op de site

Zoekopdracht