1988 – 11(3/4)

Ze worden vanuit de put in flessen gedistribueerd. De fles bevat twee liter water, kost twee sous, het bad tien sous in de benedenwijk, zestien sous in de bovenwijk; het salaris van de doucheman en -vrouw bedraagt vijftien cent. Ik zou niet op deze kleine details ingaan als ik veel belangrijke dingen te zeggen had, en dan zijn er overal vraagtekens bij. De prijs van water is misschien het enige dat La Condamine van mij zou hebben gevraagd.

We drinken van één glas water per dag tot acht, vaker houden we het bij zes; en deze zes glazen zijn goed voor anderhalve pint Parijs.

De eerste dag van het seizoen zijn twee glazen; dan de andere dagen van drie, vier, vijf, zes. We besteden min of meer tijd aan elk van deze doses, waarvan de hoogste gedurende de laatste zevenentwintig dagen van het seizoen wordt ingenomen.

Bij belemmeringen bedraagt het seizoen soms veertig dagen, zonder onderbreking.

De rest tussen een seizoen en een seizoen varieert. Het interval tussen het ene seizoen en het volgende bedraagt gewoonlijk vijftien tot twintig dagen, afhankelijk van de kracht of vermoeidheid van de patiënt.

Tijdens het gebruik van de wateren is het regime streng; Er wordt bevolen vroeg te dineren, vroeg te avondeten en vroeg naar bed te gaan, omdat men vroeg aan het water moet komen. Er zijn bestelde voedingsmiddelen, er zijn verboden. Tijdens de rust worden de zieken met een beetje toegeeflijkheid behandeld; we ontspannen een beetje van de striktheid op het gebied van maaltijden, wakker- en slaaptijden, en het doet pijn, omdat ik weet dat we er misbruik van maken.

Ik dronk Bourbonne-water. Ze zijn niet onaangenaam van smaak. Wat ons het meest opvalt is de zachte zoetheid van zout water, met een vleugje bitumineuze smaak op het einde.

Ik heb er na het eten een goed glas van gedronken, wat mij niets deed; pas de volgende ochtend dacht ik de zoute zoetheid van de dag ervoor op mijn lippen te vinden.

Ik weet niet of het door de lucht of door het water komt, maar tijdens mijn verblijf in Bourbonne had ik weinig trek; mijn darmen spanden zich op een zeer ongemakkelijke manier samen; mijn zus, die daar langer bleef, vertelde me dat ze dezelfde dingen had meegemaakt waar anderen naast haar ook over klaagden. Toen ik terugkeerde naar Langres, keerde alles terug naar zijn natuurlijke staat.