1983 – 6(2)

Referenties

S. Balau, 1902, een. – Bronnen van de geschiedenis van Luik in de Middeleeuwen. Brussel, spec. Nr. 138.

S. Balau, 1902, geb. – De bibliotheek van de abdij van Saint-Jacques in Luik. Stier. Comm. roy. Geschiedenis 71 : 1-61.

G. Beaujouan, 1966. – Wetenschap in het middeleeuwse christelijke Westen, in R. Taton, Algemene geschiedenis van de wetenschap, Parijs, I: 587-8.

G. Beaujouan, 1977. – De transformatie van het quadrivium in De Renaissance van de twaalfde eeuw. Cambridge, Mass.

N. Bubnov (red.), 1899. – Gerberti, postea Sylvestri II papae opera mathematica (972-1003). Berlijn (herdruk Hildesheim, 1963).

A. Clerval, 1895. – De scholen van Chartres in de Middeleeuwen (van de 5e tot de 16e eeuw).
Proefschrift, Parijs (herdruk. Frankfurt, 1965).

C. De Borman, 1877. – Kroniek van de abdij van St. Trond. Luik, I: 286.

C. Denoël, 1971. – De bibliotheek van de abdij van St-Jacques in Luik, typiste., Luik.

J. Drecker, 1931. – Hermannus Contractus in het Astrolab. Isis 16: 200-19.

M. Folkerts, 1970. – “Boethius”-geometrie II. Een wiskundig Lehrbuch des Mittelalters. Wiesbaden.

M. Folkerts & AJEM Smeur, 1977. – Een verhandeling over het kwadraat van de cirkel door Franco van Luik uit ongeveer 1050. AIHS 26 : 225-53.

J. Gessler, 1927. – De bibliotheek van de abdij van Saint-Laurent in Luik in de 12e en 13e eeuw. Stier. Soc. Luikse bibliofielen 12:91-135, spec. Nr. 26.

J. Gessler, 1935. – Een schoolbibliotheek in de 11e eeuw volgens de catalogus van Anchin Abbey. Klassieke oudheid 4:50-116, spec.

T. Gregory, 1973. – Het nieuwe idee van de natuur en wetenschappelijke kennis in de 12e eeuw, in J. Murdoch & E. Sylla, De culturele context van middeleeuws leren. Proceedings van het eerste internationale colloquium over filosofie, wetenschap en theologie in de middeleeuwen. Dordrecht-Boston.

R. Halleux, 1976. – Maasmeetkundigen uit de 10e en 11e eeuw en hun modellen
antiek. Annalen van het XLIXe Congres van de Federatie van Kringen voor Archeologie en Geschiedenis van België. Hoei.

J. Hoyoux, 1976. – Petrarca in Luik. Stier. Soc. roy. Oud Luik 9 (nr. 19): 1-12.

G.Lacombe, 1939. – Aristoteles Latinus. Rome, nr. 169.

R. Lemay, 1977. – De Spaanse oorsprong van onze huidige cijfervormen. Viator 8: 435-62.

C. Lepaige, 1887. – Correspondentie van René-François de Sluse. Rome.

U. Lindgren, 1976. – Gerbert von Aurillac en het Quadrivium. Onder zulkeungen
zur Bildung im Zeitalter der Ottonen. Sudhoffs Archief, Beiheft 18.

L. Mac Kinney, 1965. – Medische illustraties in middeleeuwse manuscripten. Londen.

C. Renardy, 1979. – De wereld van de universitaire docenten van het bisdom Luik, 1140-
1350. Onderzoek naar de samenstelling en activiteiten ervan. Luik-Parijs.

H. Schipperges, 1956. – Die Schulen von Chartres onder de Einfuss des Arabismus. Sudhoffs Archief. 40: 193-212.

AJEM Smeur, 1968. – De verwerking over de cirkelkwadratuur van Franco van Luik van omstreeks 1050. Mededelingen van de koninklijke vlaamse akademie voor wetenschappen, letters en schone kunsten van België, Klasse der Wetenschappen 30 (nr. 11).

AJEM Smeur, 1974. – Franco van Luik. Nationaal Biografisch Woordenboek 6, kol. 290-2.

P. Tannery, 1922. – Geometrie in de 11e eeuw. Wetenschappelijke memoires 5:79-162. Toulouse-Parijs.

P. Tannery & A. Clerval, 1901. – Een correspondentie van schoolkinderen in de 11e eeuw.
Mededelingen en uittreksels uit manuscripten van de Nationale Bibliotheek en andere bibliotheken 36(2): 487-543. Gereproduceerd in Wetenschappelijke memoires 5: 229-303.

P.Thomas, 1896. – Catalogus van de manuscripten van de Latijnse klassiekers van de Koninklijke Bibliotheek van Brussel. Brussel, nr. 17.

A. Van de Vijver, 1937. – De wetenschappelijke evolutie van de vroege middeleeuwen. Archeion 19: 12-20.

F. Vercauteren, 1951. – Artsen in de vorstendommen van België en Noord-Frankrijk, van de 8e tot de 13e eeuw. De Middeleeuwen 57: 61-92.

F. Weigle, 1949. – Die Briefe des Lievers von Verona. Nr. 9A.

MC Welborn, 1931. – Lotharingen als centrum van Arabische en wetenschappelijke invloed in de elfde eeuw. Isis 16: 188-99.

AP Youschkevitch, 1976. – Arabische wiskunde (8e eeuw – 15e eeuw), vert. Fr. door M. Cazenave & K. Jaouiche, Parijs.