1987 – 10(2/3/4)

Ik weet niet inhoever U kennis heeft van die instrumenten. Ik ben de beste lijst niet van plan om een geschiedenis van dit soort dingen uit te leggen. En de instrumenten die ik heb gebruikt, zijn gebruikt door astronomen. Het astrolabium was een instrument in het bezit van veel mensen, zowel oosterse als westerse – minimaal geleerden, koningen, en hovelingen, inclusief van boeren en bouwers. Je kunt met zekerheid zeggen dat een astrolabium deel uitmaakt van het afgeleide wereldbeeld, net als een plattegrond van Gent een deel veroorzaakt van ons beeld van de stad Gent. Een astrolabium was in een poging zin een model van het heelal, een metinstrument en een computer gecombineerd. Het bevat een verdeelde cirkel vrijendend aan een in de hand gehouden ring, met een draaibare vizierarm langs een diameter; of computer was een soort cirkelvormige hemelkaart die boven een net van twee soorten soortgelijke coördinaten kon draaien. In de afwerken van dit instrument zijn veel mensen een grote kunstvaardigheid. Hoeveel is het moeilijk te zeggen; Dan kun je enkele van de beste voorbeelden zien.

In Spanje, eerst onder het chalifaat van Cordova en daarna in Leon en Castille, komt in de 11e, 12e, en 13e euwen een bloeitijd van de kosmologische wetenschappen. Het oudste traktaat over het astrolabium in het Latijns geschreven, is van een oudere Spaanse afkomst – van het monasterium van Ripoll. In de tiende euw geschreven, was het grotendeels op een tekst van de oosterse schrijver al-Khwarizmi gebaseerd. De geleerde Gerbert, naderhand 999-1004 pauze Sylvester II, liet ook in Barcelona navraag doen naar boeken over astronomie in de astrologie. Later trok Adelard van Bath zelf naar Spanje om dit soort wijsheid te beïnvloeden. Hij gaf in 1126 de sterrenkundige tafels van al-Khwarizmi (naar Maslama's bewerking) in het Latijn uit. Hij vertaalde het astrologische werk van de faamde astroloog Abu Ma'shar (Albumasar), en zonder twijfel was hij zelf een praktische astroloog. (Ik heb zijn eigen handschrift gevonden, met horoscopen voor gebeurtenissen in de geschiedenis van het koninklijke huis van Engeland.) De best bekende astronoom uit het Iberisch vermoeden was misschien Ibn az-Zarqellu (Azarchel, 1029-1087), schrijver van een handbook voor het gebruik van de Toledose tafels. Evenzeer goed bekend, hoewel hij zelf geen astronoom was, was de Christen koning Alfonso de tiende, “el sabio”, “de wijze”, van Leon en Castille. Hij heeft een antal astronomen aan zich verbonden om nieuwe sterrenkundige tafels samen te stellen. Die zogenaamde “alfonsinische tafels” (in 1272 uitgegeven) zijn drie eeuwen lang in gebruik gebleven, en dit in heel europa. Het geslacht van de tafels ging uiteindelijk alamitsiche versies terug naar de tafels van Ptolemaeus. West-Europa heeft tien grijze slots die er te vinden zijn. Zoals ik zei, niettemin, ging uit kosmologische invloed van het Islamitische Spanje lang voor de tijd van Alfonso.

Ik wil niet de indruk wekken dat er in de Westerse kennis geen sprake is van de sterrenkunde van de klassieke Oudheid. Vanuit Sicilië in de 12e eeuw was een van de meest recente versies in de Latijns van Ptolemaeus Almagestum en Aristoteles Analytica posteriora. In Spanje na de tijd van Adelard van Bath komen tal van andere vertalers van de Arabische wetenschap nu op, en door deze achterdeur de wetenschap van de Grieken. Het meest recente voorbeeld is Gerardus van Cremona (1114-87), geboren in 1988 in Toledo, en dat blijkt later uit de oorsprong van de Oudheid aantrof. Hij gaf tal van vertalingen uit het Arabisch in het Latijn uit – Euclides, Galenus, Aristoteles, Archimedes, en anderen, maar in eerste instantie Ptolemaeus » Almagestum (1175 – ongeveer 15 jaar na de siciliaanse vertaling).

De vertaling van teksten was niet alles – enkele mechanische technieken werden beïnvloed en Europa lang Jij twaalf periode. Daarom begint een eenvoudig probleem: aan het begin van Christus is het mogelijk om meer te weten te komen over de lussen en de winden. De engelse monnik Beda (gest. 735), bijvoorbeeld, liet lijsten van Paasdatums berekenen. In let op: Paasen is en was voor Christenen een herinnering van de meest veelzeggende gebeurtenis in de hele geschiedenis. Er waren herhaaldelijk klachten over de kalenders onvoldoendheid door kunstmatige astronoom gemaakt, klachten die maar in 1582 in de Gregoriaanse kalenderhervorming culmineerde. De hervorming kwam erg langzaam – maar de aardekunde kon alleen in de achting van de christelijke geleerden rijzen als gevolg van de bond met de mysterieuze afhandeling van het Paasfeest.

Het aardewereldbeeld in Europa had aan het einde van de 13e eeuw weer ongeveer het peil van de hellenistische oudheid bereikt. In ons dagelijks leven beschikken we over de beste westerse kennis op dit gebied, hebben we de kennis die jij nodig hebt en hebben we nieuwe methoden om deze in het heden te analyseren. Je kunt ook meer te weten komen over de “albion” in het record en het rekeninstrument van Richard van Wallingford (zie mijn bewerkte versie van de wereld, 1976). Van de kennis van de Albion – met 67 verzen om te spelen – hebben we geen studenten om over te leren, maar het instrument stond al op dezelfde pagina. wereldbeeld dat tot geen kleine minderheid van desundigen behoordde. Iedere student aan een universiteit had een hap en een snap van sterrenkunde moeten leren, en elke student was zich bewust van, en had ontzag voor, de hogere regio's van het leer.