1987 – 10(2/3/4)

HET MIDDELEEUWSE WERELDBEELD: EEN COSMOLOGISCH PERSPECTIEF *

John D. NOORD
Rijksuniversiteit te Groningen
Permanent secretaris van de Internationale Academie voor Geschiedenis van de Wetenschappen

Samenvatting

Hoewel er in de Middeleeuwen geen uniek wereldbeeld bestond, had de omgeving klasse toch opmerkelijke uniforme vormgeving over kosmologie. Het geheel van kosmologische gegevens, dat de basisvorm van het onderwijs aan de fakulteiten der kunsten, had invloed op bijna alle aspekten van het culturele leven. De twee belangrijkste ervan waren het stelsel van Aristoteles en dat van Ptolemaios.

Overzicht

Er was zeker geen eenduidige visie op de wereld in de Middeleeuwen, maar de ontwikkelde klasse had kosmologische opvattingen opmerkelijk gestandaardiseerd. De verzameling kosmologische gegevens die de basis vormden van het onderwijs aan de Faculteit der Letteren had gevolgen voor bijna alle aspecten van de cultuur. De twee essentiële componenten waren de Aristotelische en Ptolemeïsche systemen.

Abstract

Hoewel er in de Middeleeuwen niet zoiets bestond als een uniek wereldbeeld, was het kosmologische handboek van de ontwikkelde klassen opmerkelijk uniform. Er zat een grote kosmologische component in het basiscurriculum van de Faculteit der Letteren, en dit was in vrijwel elk aspect van de cultuur voelbaar. De lezing geeft een breed overzicht van de twee belangrijkste componenten van het middeleeuwse kosmologische denken, de Aristotelische en de Ptolemeïsche.

Mijn onderwerp vanmiddag is eenvoudigweg een mijn ambitie naif – met de naam het krachtige van een verplichte wereldbeeld van een kosmologisch pespectief. Als mannen over kosmologische beschrijvingswijze op het gebied van de natuurwetenschappen spreekt, komt mannen in de verleiding om de meest origineel – in die zin de belangrijkste – ontwikkelde ontwikkelingen in dat intellectueel gebied uit te leggen. Dit betekent dat het wordt vermeden. Een wereldbeeld is een algemeen beeld – noch perse een alledaags iets, niet het eigendom van alle mensen, maar van een bepaalde gemeenschap. De gemeenschap voor wat betreft mijn voordracht van vandaag is die van de afgeleide universiteit, en ik zal, zo te zeggen, het wereldbeeld van de gemiddeld geschakelde student berekend. Het is de beste lijst niet mijn bedoeling de veroorzaakte zaden van een latere revolutie in de wetenschap te geselecteerd, de de methoden Het is normaal om erover te leren – de methode van het experiment, de profetie van wiskundige formulering in analyse, en de controle ervan.

Het wordt door de middeleeuwen gebracht en door zijn stem bevroren in Europa. christendom Waren gebaseerd, maar de voorondertellingen zijn met veel astronomische systemen bestaanbaar, en met het christendom had het heersende astronomische systeem absoluut niet nodig om te maken. Kortom zin is kosmologie het wijsgerige denken over de heren en zijn plaats en de wereld. In dit geval is het mogelijk om rekening te houden met de locatie en geografie van de regio. In die zin had Aristoteles in zijn Van caelo (Perli ouranou) een crashtig in samenhangend beeld van het heelal gegeven, een heelal met elf aarde in hettrum en een planetaire geur rondom. Geen astronoom kon met zo'n grof beeld tevreden zijn. Astronoom kijkt tegelijkertijd bijzonderheden, uit kleine details van het door Aristoteles uitgelegde kosmologisch beeld. Ik geef toe dat Aristoteles een compleet en in zijn tijd belangrijk astronomisch systeem had ontwikkeld, een systeem dat door hem met zijn natuurkundige theorieëën volkomen was geïntegreerd; maar in de middeleeuwen was de sterrenkundige Onderdelen waar wij al langere tijd aan werken, en die onder invloed van Ptolemaeus zijn vervangen. Er betond dus een algemeen geloof in de fysieke kosmologie van Aristoteles, met de mens dans le centrum, met de God en de engelen van het christendom aan de buitenkant, en met de sferen waarop de planeten daar tussen – en dat alles op een ingewikkelde ptolemaische handvat verwerkt.

Binnenkort zal ik enkele details van dit beeld doorgeven. Voordat ik begin, zal ik de volgende stap zetten en dan zal het er zijn. Mannen kunnen dat gemakkelijk vinden in illustraties in handschriften. Het werd zonder meer geaccepteerd in proza en poëzie. Het is echter belangrijk om te weten dat de astronomische kracht van de planeet wordt blootgesteld aan het aardoppervlak. Het beeld beïnvloedt cultuurgeschiedenis als geheel, en geen historicus zal daar totaal onbekend mee zijn.

* Conferentie gehouden aan de Rijksuniversiteit Gent op 23 oktober 1987 tijdens de openingssessie van de Derde Cyclus Geschiedenis van Wetenschap en Technologie – Derde Cyclus geschiedenis van de Wetenschappen en de Techniek.