1988 – 11(3/4)

C) DE BEHANDELING

Het water wordt als drank ingenomen, in douches en in baden. Ook gebruiken wij slib uit de bodem van de baden.

We gaan op elk moment naar deze baden, zelfs in de winter, maar er moeten voorzorgsmaatregelen worden genomen in het barre seizoen. De reis wordt gewoonlijk in mei gemaakt en het verblijf duurt tot eind oktober.

Bronbaden zijn bedoeld om te douchen. De douche is drie meter hoog. De waterkolom heeft een diameter van ongeveer acht lijnen. De huid wordt een beetje rood van de vloeistof.

De baden die uit de bron komen zijn minder heet dan de bronbaden; Ze kunnen echter niet langer dan twintig minuten worden getolereerd.

De duur van het douchen is twintig tot dertig minuten; de krachtigste patiënt kan het niet langer dan een half uur verdragen. Daarna gaan we in bad.

De duur van het bad na het douchen bedraagt maximaal een half uur.

De langste badtijd die niet werd voorafgegaan door een douche is één uur.

Het gebruikelijke aantal buien is negen tot twaalf.

Het bad wekt transpiratie op die condenseert in de vorm van slijm of licht eiwit. Ik weet niets meer over de aard en kwaliteit van dit slijm, dat misschien nader onderzocht moet worden. Varieert de kwantiteit en kwaliteit ervan afhankelijk van de toestand van de patiënten en de aard van de ziekten? Beter bekend: zouden ze artsen geen prognoses geven? Ik weet het niet.

Het water van Bourbonne dat als drank wordt ingenomen, wordt als zuiverend beschouwd en wordt beschouwd als smeltend, alternatief en maagverwekkend.

Als ze stoppen met zuiveren, worden ze geholpen met een zuiveringsmiddel dat geschikt is voor de ziekte. We bestellen het wondermiddel in de obstakels. In andere gevallen is eenvoudig manna voldoende.

We drinken ze 's ochtends; hun effect is dat ze zweet veroorzaken; maar het zit, denk ik, in de kwaliteit van het warme water.

Als iemand na het drinken ervan in slaap valt, is het gebruikelijk dat er hitte in het lichaam ontstaat en koorts ontstaat. De wakende wateren zijn onschuldig; trage wateren zijn vervelend. Wat is de oorzaak van dit effect? Wil de natuur doden of genezen? De natuur wil niets. Het duidt op een heilzaam middel; het veroorzaakt dan een dodelijke slaap. En daarop zou Rabelais je zeggen: geloof in de Voorzienigheid en drink vers.

De hoeveelheid bestelde glazen water varieert. We nemen elk glas met enige tussenpozen van het een naar het ander. Dit interval bedraagt doorgaans een kwartier. De drinker staat of ligt, afhankelijk van de aard van de ziekte.

Soms drinken we het water zonder onderbreking; gebruikelijker of verminder het gebruik met rustpauzes van twintig tot dertig dagen. Lokale artsen zeggen dat hoe langer de rust duurt, hoe gunstiger het water is. Is het voor de gezondheid van de patiënt? Is het de armoede van de plaats? We moeten een beetje op onze hoede zijn voor een aforisme dat zo goed aansluit bij de belangen van degenen die het voorstellen. De tijd van gebruik van de remedie wordt een seizoen genoemd, de duur van een seizoen is zevenentwintig dagen.