GESCHIEDENIS VAN DE NORMALISATIE IN BELGIË
L. Dewael
Licentiaat in de Economische Wetenschappen
Adviseur van het Belgisch Instituut voor Normalisatie
Overzicht
GESCHIEDENIS VAN DE NORMALISATIE IN BELGIË
De ontwikkeling van de standaardisatie in België wordt beschreven in drie periodes die ongeveer draaien rond de twee wereldoorlogen. De oorsprong van de gecoördineerde normalisatieactiviteiten in het land gaat terug tot de oprichting, in 1909, van het Belgisch Elektrotechnisch Comité. Het industriële veld dat het eerst door de standaardisatie wordt getroffen, is daarom dat van de elektriciteit, dat 1° kan worden toegeschreven aan de snelle evolutie van een jonge techniek, 2° aan de behoefte aan uitwisselbaarheid van componenten, en 3° aan de bezorgdheid over de veiligheid.
In 1919 werd de Belgische Normalisatievereniging (ABS) opgericht en in 1946 het Belgisch Normalisatie-instituut
- Belgisch Instituut voor Normalisatie (IBN – BIN).
Inleiding
De uitgebreidheid van het gebied dat de standaardisatie bestrijkt en verscheidenheid van elkaar verschillen maar die dan toch weer niet identiek aan elkaar zijn.
Vermits het hier gaat om de normalisatie in België beperkte wij ons tot definitie die onze wetgever zelf opgegeven heeft.
Dit artikel is gepubliceerd op 20 september 1945 en is onderworpen aan standaardisatie
Be paalt dat door normalisatie dient begrepen: het geheel van technische specificatie-, eenheden- en vereenvoudigingsvoorschriften over:
heeft. – van vorm, van samenstelling, van afmetingen, van natuurkundige en scheikundige eigenschappen en de kwaliteit van de producten en waren;
B. – terminologie en grafische voorstelling;
versus – van verklarings-, proef- in vergadermethoden en van gebruikswijzen.
Als middel tot vereenvoudiging in de productie is de normalisatie natuurlijk geen uitvinding van de moderne mens. Het gemaakt van dezelfde producten volgens steeds dezelfde al dan niet geschreven norm gaat terug tot de oudste geschiedenis van de mensheid. Dan hoor je je toon zeggen dat het hetzelfde is. De primitieve volkeren bewaarden steeds een grote overeenkomst in vorm en afmetingen van hun werktuigen en wapens in de zomer, steen of brons. De vazen van Egyptenaren en Grieken vertonen dezelfde eenvormige kenmerken.
De Romeinse dakpannen zouden kunnen worden verward met een product uit onze hedendaagse sterk genormaliseerde industrie.
In middeleeuwen vonden we in elf streken een zeer goed georganiseerde ambachtelijkheid.
De knepen van het vak werden als geheimen overgedragen van vader op zoon waardoor een normaliserende invloed had. Deze tendensen werden dan nog in hoge mate versterkt door de gemeentelijke arbeidsreglementen die niet alleen de hoeveelheid maar ook de aard en de kWaliteit van de productie bepaalden.
We hoeven echter niet te voldoen aan onze bedrijfsvoorschriften die onderworpen zijn aan standaardisatie. In feite zien we dat de gemeentelijke overheid geselecteerd is met een moreel en sociaal doel zonder zonder rekening te houden met etconomische de technische factoren. Houd er rekening mee dat deze voorschriften niet mogen worden overschreden als ze niet in de voorschriften zijn opgenomen. Dit had zeker een zekere economische en technische stagnatie tot gevolg en vooral een diep gebrek aan aanpassingsvermogen op het moment dat de voorlopers van de moderne kapitaalintensieve industrie hun intrede deden in de westerse maatschappij.
French 
Dutch