DE COLLECTIES
Het Drukkerijmuseum beschikt al enkele jaren na zijn oprichting over een voldoende representatief beeld van de ontwikkeling van de technologie in de 19e eeuw.
1.- Het gebied van de typografie wordt voor het eerst vertegenwoordigd door een houten pers, met een metalen mechanisme, helaas onvolledig, dat dateert uit het einde van de 18e eeuw. Het vormt een overgangsstuk tussen de volledig houten pers, ontworpen door Gutenberg, en de metalen armpersen waarvan het museum verschillende modellen tentoonstelt: de kleine Stanhope-pers, met hangend contragewicht, en de Belgische kopie, in groter formaat, van de firma Jullien. ; twee Franse persen, rijkelijk versierd met motieven die aan Fame doen denken, gekenmerkt door een dubbel contragewicht; een assortiment Belgische metalen armpersen van de merken Lejeune, Uytterelst of Vermeulen, met hun karakteristieke contragewicht in de vorm van een zittende leeuw; een Engelse armpress waarbij het contragewicht plaats maakt voor een veer die bedoeld is om de drukplaat omhoog te brengen. De overgang naar mechanisatie wordt geïllustreerd door een vlakke pers, cilinderpers genaamd, van het Franse merk Marinoni. Dit is in het museum omgeven door drukmeubilair, waaronder marmer, babyuitzetplanken, koffers, muziekkoffers, algebrakoffers. Vitrines in de gang tonen kleine apparatuur: vizier, composters, galeien, pagina's samengesteld in losse letters, boekrollen, enz.
2. – Het meer beperkte gebied van de lithografie toont een ambachtelijke Voirin-pers met een houten frame en zijn drukhark, een kleine pers voor civiel werk en een enorme Albert-pers, aangedreven door elektriciteit, waarvan de beweging heen en weer wordt verzorgd door een zogenaamde ‘spoorwegsysteem’. Een merkwaardig stuk vervolledigt dit deel: het is een stroomafnemer van een lithograaf wiens rol het was om tekeningen te vergroten of te verkleinen, door op rubber te drukken, en vervolgens over te brengen op de lithografische steen.
3.- Het veld van diepdruk is momenteel erg slecht. Alleen een oude houten pers, die toebehoorde aan Félicien Rops, geeft aan met welke techniek de intense druk van het papier op de koperplaat tussen twee zware cilinders werd verzekerd.
4.- Het gebied van het inbinden en vergulden wordt vertegenwoordigd door een houten satijnen pers, een pers die bedoeld is om de dikte van de gevouwen notitieboekjes zoveel mogelijk te verpletteren na het afdrukken in vellen van meerdere pagina's (in-4°, in-8°, in-12°, enz.). Een vitrine vervolledigt deze rubriek: daarin staan voorbeelden van gebonden werken met versierde platten en ruggen, vergulde randen, alsook het gereedschap van de vergulder: verguldingsijzers, composters, netijzers, gezette en gepaste agaat, bedoeld voor het vergulden en bij het polijsten van de randen .
VOORUITZICHTEN
Een van de eerste doelstellingen die elk museum moet nastreven is het vergroten en vervolledigen van zijn collecties, vooral wanneer, zoals het geval is voor het Drukkerijmuseum, aanzienlijke hiaten het risico dreigen te beroven van een deel van de belangstelling van handelaars. Er bestaat dus geen twijfel over dat het museum over een handpers zou moeten beschikken, die dateert van vóór de 19e eeuw en volledig uit hout is vervaardigd, en dat het naast de witte Marinoni-pers (druk op één zijde van het papier) ook een herverwerkingspers zou moeten presenteren (bedrukking aan beide zijden), dat ramen en panelen de presentatie van de machines moeten vervolledigen met kleine apparatuur, modellen, teksten en verklarende schetsen.
Maar het huidige pand laat nauwelijks een uitbreiding van het Drukkerijmuseum toe; de gangen kunnen om veiligheidsredenen geen extra lasten dragen en de ontruimingsroutes binnen de Koninklijke Bibliotheek kunnen niet worden ingekort. Er zijn echter in de kelders van dit instituut nog een monotype zwenkwiel, een handmatige vliegwielguillotine, pedaalpersen, enz. in reserve. die aan het museum werden aangeboden zodra de oprichting ervan werd aangekondigd door drukkers die hun activiteiten staakten of hun apparatuur vernieuwden.
French 
Dutch