TECHNOLOGIA BRUXELLENSIS : POURQUOI FAIRE?
Voici donc la première livraison du premier tome d’une nouvelle Revue consacrée à l’histoire des techniques.
Alors que de tous les horizons idéologique proviennent des interrogations sans cesse plus pressantes sur l’impact de la technologie sur notre fin de siècle, alors que certaines techniques sont discutées par l’homme de la rue, alors que des pages inspirées nous ont dressé le tableau d’un avenir merveilleusement comblé par les soins d’une technique diligente, alors que d’autres pages, d’une intelligence non moins pénétrante, analysent le sombre destin d’une humanité asservie aux machines qu’elle comptait asservir, alors que la technique est, indéniablement, le don le plus riche de notre siècle, le plus prometteur, alors que la technique est, également sans nul doute, ce que l’homme d’aujourd’ hui craint le plus, nous avons voulu cerner ces interrogations, angoissées, par le biais, paisible et éclairant, de l’histoire.
C’est dire que notre Revue se propose un but précis, que les articles qu’elle accueillera se devront, ne fût-ce qu’en filigrane, de toujours tenir compte de la finalité de la technique. Remonter aux sources sera un moyen de considérer, lucidement, avenir et destinée. C’est dire que notre Revue
ne considère pas le problème comme résolu, qu’elle attend les collaborations de spécialistes, qu’elle espère des échanges d’idées, des chocs de points de vue.
C’est dire aussi – mais faut-il dire des évidences ? – que Technologia Bruxellensis espère fonder une recherche tous azimuts. Aucune restriction du fait technique : toute action de l’homme sur son environnement, qu’il taille une pierre ou construise une centrale électronucléaire, qu’il sème de l’orge ou envoie des robots sur Vénus, pourra être traitée, du point de vue historique, dans nos prochaines livraisons. Aucune restriction dans l’espace : quelle que soit son irrécusable efficacité, la technologie occidentale ne sera pas seule considérée. D’autres aires culturelles peuvent nous instruire. Aucune restriction dans le temps : on sait que les paléontologistes utilisent, comme critère de l’humain, l’emploi de l’outil – nous ne pouvons que nous réjouir d’un tel postulat, dans notre perspective. Nous remonterons donc jusqu’à la préhistoire.
En somme, rien de ce qui est humain ne nous sera étranger.
— –
WAAROM TECHNOLOGIA BRUXELLENSIS?
Dit is dan de eerste bijdrage tot de eerste aflevering van een nieuw Tijdschrift, gewijd aan de geschiedenis van de techniek.
Nu alle ideologische richtingen zich meer en meer dwingende vragen stellen over de invloed van de technologie op het einde van onze eeuw, terwijl vele technieken besproken worden door « de man in de straat » ; nu enerzijds ons een mooie toekomst voorspeld wordt met en dank zij de voortschreidende techniek, terwijl anderzijds niet minder voorname publikaties het droevig lot beschrijven van de mensheid die onderworpen is aan de machine die men dacht te onderwerpen ; omdat de techniek onloochenbaar de meest rijke en meest belovende gave van deze eeuw is , doch ook datgene wat de mens vandaag het meest vreest, willen wij deze prangende problemen benaderen langs de vreedzame en verlichtende weg van de geschiedenis.
De geest van ons tijdschrift veronderstelt dat de opgenomen artikels het einddoel van de techniek zoniet rechtstreeks dan toch onrechtstreeks of wazig voor ogen houdt. Teruggaan tot de bron zal een middel zijn om toekomst en bestemming helder te beschouwen.
Ons tijdschrift zal de gestelde problemen geenszins als opgelost beschouwen, het verwacht de medewerking van specialisten, en hoopt op gedachtenwisseling en botsingen van verscheidene meningen.
Dit wil vanzelfsprekend ook zeggen dat Technologia Bruxellensis hoopt op opsporingen in alle mogelijke richtingen : geen enkele beperking op technisch vlak : elke aktie van de mens op zijn omgeving zal in onze volgende afleveringen kunnen aan bod komen op historisch gebied : dat hij een steen splijt of een atoomcentrale bouwt, dat hij tarwe zaait of robots naar Venus zendt. Geen enkele beperking in de ruimte : niettegenstaande haar doeltreffendheid zal niet enkel onze Westerse technologie besproken worden ; van andere kulturen hebben wij ook te leren. Geen enkele beperking in de tijd : het feit dat de oudheidkundigen het gebruik van het werktuig aanemen als maatstaf voor de ontwikkeling, is voor ons een dankbaar gegeven, waardoor we tot de prehistorie kunnen teruggaan.
In feite zullen alle onderwerpen kunnen behandeld worden die met menselijkheid te maken hebben.